Cohousing is een nieuwe vorm van gemeenschappelijk wonen die voor het eerst ontwikkeld werd in de jaren 70 van de vorige eeuw in Denemarken. Intussen bestaan daar enkele honderden zogenoemde Bofællesskaber. Het verspreidde zich snel naar andere Noord-Europese landen, de Verenigde Staten en Canada.
Cohousing integreert privéwoningen aangevuld met gedeelde faciliteiten en recreatieve voorzieningen. De gemeenschap wordt ontworpen en beheerd door de bewoners zelf die ervoor kiezen om socialer samen te leven en eigendommen te delen. Dat kan gaan van samen eten, musiceren, tuinieren, tot het bestuur van de gemeenschap.
Cohousing faciliteert op die manier de spontane interactie tussen buren. Ook kinderen groeien samen op in een dynamische omgeving. Dit heeft een sociale en praktische meerwaarde, maar ook economische en ecologische voordelen.